นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เด็กน้อยกับแมลง
ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ
ราชสีห์เจ้าป่ากำลังนอนหลับอย่างสบายใจ หนูตัวหนึ่งวิ่งซุกซนจนเผลอไต่ขึ้นไปบนร่างของราชสีห์ ทำให้ราชสีห์ตื่นและร้องคำรามด้วยความโกรธ จึงตะปบหนูไว้ในกรงเล็บ หนูตกใจกลัวจนตัวสั่น พร้อมร้องขอชีวิตและกล่าวว่า หากปล่อยตัวเองไป ในวันข้างหน้าอาจสามารถช่วยเหลือราชสีห์ได้ แม้ราชสีห์จะหัวเราะเยาะ แต่ก็ยอมปล่อยหนูไป ต่อมาวันหนึ่งราชสีห์ออกล่าเหยื่อแล้วพลาดท่าติดบ่วงของนายพราน พยายามดิ้นเท่าไรก็ดิ้นไม่หลุด หนูได้ยินเสียงร้องของราชสีห์จึงเข้ามาช่วยเหลือด้วยการกัดแทะบ่วงจนขาด ทำให้ราชสีห์รอดชีวิตมาได้ จากความช่วยเหลือของหนูตัวเล็กๆ นั่นเอง
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
คติสอนใจ : จิตใจที่ดีมีค่ามากกว่าความงามภายนอก
นิทานเรื่อง นิทานรักของสองเรา ความพยายามของชายกลัวน้ำ
แต่อนิจจา ชายหนุ่มเป็นคนกลัวทะเล เมื่อเงือกสาวกับเจ้าสมุทรกลับไปแล้ว เขาจึงกลุ้มใจและคิดถึงเงือกสาวจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ
นิทานสั้น ๆ พร้อมภาพประกอบ แม่ฟังอยู่นะ
นิทานเจ้าชายเจ้าหญิง เจ้าหญิงผู้เมตตา
นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว
บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่
เมื่อลูกยีราฟสังเกตเห็นความสุขที่เกิดขึ้นจากการเป็นผู้ให้และความสุขที่ได้จากการเป็นผู้รับ มันจึงตักอาหารในปิ่นโตของตัวเองแบ่งให้เพื่อนคนนั้นคนนี้ รวมทั้งตักแบ่งให้ลูกหนูด้วย
ทุกวัน ฮัคจะตื่นนอนแต่เช้าแล้วออกจากบ้านไปทำงานในโรงงานตุ๊กตาที่อยู่ในตัวเมือง ส่วนยูก็จะไปเรียนหนังสือที่โรงเรียน แล้วกลับมาทำงานบ้านต่าง ๆ รวมทั้งทำอาหารค่ำเอาไว้รอพี่ชาย แม้บางครั้งยูจะเหงาบ้างที่ไม่มีพ่อกับแม่คอยอยู่ใกล้ ๆ และต้องรอพี่ชายกลับจากโรงงาน แต่เด็กน้อยก็ยังคงอุ่นใจ เพราะเธอรู้ดีว่าพี่ชายมีความรักให้เธอไม่แพ้พ่อกับแม่
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกยีราฟเริ่มสังเกตเห็นว่า เพื่อน ๆ ที่กินอาหารในโรงอาหารดูมีความสุขสนุกสนานมากกว่าการนั่งกินข้าวอยู่เพียงลำพัง